5 : Τα Κρυφά Μέρη της Σίφνου

Θα ξεκινήσετε την πεζοπορία περνώντας από το «Στενό», τον κοσμοπολίτικο δρόμο με τα λογής λογής μαγαζιά, καφενεία και ταβέρνες. Κατά μήκος του θα προσέξετε τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, τα ολόλευκα σπίτια, τις μικρές αυλές, τις εκκλησιές, τα κάθετα στενάκια που κρύβουν εκπλήξεις. Όλα καθαρά και φροντισμένα κάθε εποχή του χρόνου. Το Στενό οδηγεί στην Καταβατή, όπου μετά από λίγη ώρα πορείας θα περάσετε μπροστά από την Παναγία την Αγγελόκτιστη. Ο μύθος λέει πως η εκκλησία είναι αχειροποίητος. Στο τέλος του οικισμού της Καταβατής, στην περιοχή Φυρόγια, μια μικρή παράκαμψη πάνω στην άσφαλτο θα σας οδηγήσει στην Ιερά Μονή Φυρογείων (διαδρομή χωρίς σήμανση).

Η διαδρομή από τα Φυρόγια εισέρχεται σε ένα φαρδύ παλιό μονοπάτι, το οποίο αρχικά καταλήγει σε μια κρυμμένη κοιλάδα, τη Σκάφη. Θα φτάσετε εκεί αφού αφήσετε πίσω σας διαδοχικά διασταυρώσεις με το μονοπάτι 1Α, και 6Β, καθώς και ένα μικρό μονοπάτι χωρίς σήμανση που οδηγεί στην εκκλησία του Αγίου Ευσταθίου. Στη Σκάφη, μέρος μαγευτικό και πάντα ήρεμο, βρίσκεται η ερειπωμένη μονή του Ταξιάρχη Σκάφης, από την οποία μόνο η εκκλησία διατηρείται και ένα κελί. Αξίζει να περπατήσετε τη μικρή σηματοδοτημένη παράκαμψη των 60 μέτρων και να κάνετε μια στάση στην εκκλησία. Πίσω από το κτήριο, στα παλιά, ερειπωμένα κελιά, υπάρχουν ακόμη σπαράγματα τοιχογραφιών.

Από τον Ταξιάρχη Σκάφης, η διαδρομή συνεχίζει σε φαρδύ μονοπάτι, σύντομα όμως θα γίνει ανηφορική. Στο τέλος της ανηφόρας θα περάσετε από τη μικρή σπηλιά της Βουγνούς. Λίγο παρακάτω, η εναλλακτική διαδρομή 5Α παίρνει άλλη κατεύθυνση. Ακολουθώντας τη σηματοδότηση για το μονοπάτι 5, θα βρεθείτε μετά από μικρή πορεία στην εκκλησία Παναγία του Νήλιου. Επιβάλλεται μια ολιγόλεπτη στάση στο υπέροχο αυτό σημείο που κοιτάει ταπεινά αλλά ταυτόχρονα αφ’ υψηλού το πέλαγος.

Συνεχίζοντας από την Παναγία του Νήλιου, σύντομα θα φτάσετε στην περιοχή Μαύρο Χωριό. Το πιο πιθανό είναι η ονομασία αυτή να προέρχεται από το σκούρο χρώμα που έχει το πέτρωμα. Θα δείτε τις παλιές θεμωνιές (αγροτόσπιτα), χωράφια και ελαιώνες, συχνά με εντυπωσιακές πόρτες με μονοκόμματα λίθινα ανώφλια. Πολλά από τα κτήματα ακόμη καλλιεργούνται, και δεν είναι διόλου απίθανο να πετύχετε κάποιον σιφνιό με το φορτωμένο γαϊδουράκι του να περπατά το μονοπάτι. Από το Μαύρο Χωριό, η διαδρομή κατηφορίζει. Επόμενο σημείο είναι η Φλέα Καλαμιτσίου, μια μικρή, αστείρευτη πηγή, που έχει βρει το δρόμο της μέσα από τα τεράστια βράχια. Λίγο μετά, καθώς θα συνεχίσετε το περπάτημα, θα περάσετε από το εντυπωσιακό τοπίο Φρούδια Μπαρόνας. Ο μεγαλύτερος από τους δύο αυτούς γκρεμούς, στην κορυφή του είχε κάποτε μια νεολιθική ακρόπολη. Δυστυχώς δεν έχει αναδειχθεί ακόμη ο σημαντικός αυτός αρχαιολογικός χώρος. Αυτό που είναι σχεδόν σίγουρο όμως είναι πως οι αρχαίοι κάτοικοι έπιναν νερό από τη Φλέα Καλαμιτσίου…

Μετά τα Φρούδια της Μπαρόνας,το μονοπάτι κατηφορίζει ήπια τους λόφους, με κατεύθυνση το Βαθύ. Ο πανέμορφος αυτός όρμος αποκαλύπτεται σιγά σιγά. Ειδικά τις ζεστές ημέρες χρειάζεται προσοχή, γιατί η θέα των καταγάλανων νερών και της αμμουδιάς από ψηλά θα σας τραβήξει προς τα κάτω σαν μαγνήτης!